Drodzy Czytelnicy
W aktualnym wydaniu „Weterynarii w Terenie” znajdą Państwo szereg aktualnych informacji, dotyczących m.in. chorób zakaźnych bydła i swoistej profi laktyki przeciwwirusowej. Gorąco zachęcam do zapoznania się z bardzo ciekawym artykułem dr. Sebastiana Smulskiego, specjalisty w dziedzinie profi laktyki i leczenia mastitis u krów – zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Nie sposób również nie zwrócić szczególnej uwagi na artykuł prof. Magdaleny Gajęckiej, dotyczący mikotoksykozy. Tego typu dolegliwości znane były ludziom już od wieków i jako „kara Boska” towarzyszyły głodowi oraz wojnom za czasów średniowiecza. Dziś wiemy, że ich główną przyczyną była mała dostępność żywności oraz złe warunki jej przechowywania. Ma to szczególne znaczenie w aspekcie masowej hodowli zwierząt, która predysponuje do tego typu chorób.
Oczywiście lekarze hipiatrzy zajmujący się patologią koni również znajdą treści merytorycznie zgodne z ich profilem. W tym miejscu zachęcam do zapoznania się z artykułem dr. Macieja Przewoźnego oraz lek. wet. Agaty Eźlakowskiej, dotyczącym stosowania bisfosfonianów u koni. Ta metoda leczenia podotrochleozy u koni zyskuje coraz większą rzeszę zwolenników, ale leki te mają również szereg innych zastosowań w ortopedii koni. Mam nadzieję, że lektura tego numeru „Weterynarii w Terenie” będzie dla Państwa ciekawa i zachęci do ciągłej prenumeraty naszego kwartalnika.
Życzymy ciekawej lektury!
Nowości ze świata weterynarii!
Postępowanie w przypadku colimastitis u bydła mlecznego na tle pałeczki okrężnicy to szeroko opisywana tematyka. Jednak wśród bakterii Gram-ujemnych, które są w stanie wywołać zapalenie gruczołu mlekowego, są jeszcze inne bakterie. Poprawiające się wciąż możliwości diagnostyczne rozpoznawania patogenów mleka pozwalają wykryć również inne bakterie. Zaliczamy do nich: Klebsiella spp., Serratia spp., Enterobacter spp., Citrobacter spp., Proteus i Raoutella spp.
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym.
Mannheimia haemolytica stanowi ważny czynnik w wieloczynnikowej etiologii syndromu oddechowego bydła (BRD) oraz – jako pierwotny czynnik zakaźny tzw. manheimiozy bydła – uważany jest za główną przyczynę strat ekonomicznych w hodowli cieląt i młodego bydła. Z uwagi natomiast na powszechne występowanie zjawiska lekooporności terenowych szczepów M. haemolytica duże znaczenie w zwalczaniu zakażeń tym patogenem przypisuje się obecnie szczepieniom ochronnym.
Narażenie organizmów na działanie mikotoksyn odbywa się głównie poprzez spożywanie zanieczyszczonych materiałów organicznych. Brak lub obecność grzybów pleśniowych rzadko korelują z obecnością mikotoksyn. Zaletą chromatografii/spektrometrii masowej (MS) jest to, że wiele związków można określić i potwierdzić w jednej analizie. Niniejszy przegląd sygnalizuje dostępność wybranych najnowocześniejszych metod analitycznych stosowanych w oznaczaniu obecności mikotoksyny lub mikotoksyn w różnych matryc.
naliza oceny przypadków klinicznych przy podejrzeniu braku skuteczności działania antybiotyków. Jak powinno wyglądać drzewo decyzyjne i na jakie pytania należy podczas takiej analizy odpowiedzieć? Co zrobić, aby zwiększyć skuteczność terapii? Czasem wystarczy tylko odpowiedzieć na kilka prostych pytań.
W przypadku świń, ze względu na ich zachowania oraz sposób utrzymania, uzyskanie płynu ustnego nie stanowi problemu technicznego. Wysokie koszty metod badawczych oraz pracochłonność pobierania i badania często setek indywidualnych próbek ze stad trzody chlewnej są przyczyną podejmowania wysiłków zmierzających do opracowania metod tańszych, łatwiejszych do zastosowania, przy jak najmniejszej utracie czułości wykrywania infekcji. Dlatego materiałem, który jest alternatywą wobec krwi czy surowicy, jest tzw. płyn ustny. Terminem tym określa się mieszaninę śliny i przesączu błony śluzowej jamy ustnej. Zarówno przesącz, jak i ślina mogą zawierać przeciwciała, jak też drobnoustroje powodujące choroby.
Szczepienia stanowią bardzo istotny element profilaktyki chorób zakaźnych. Współczesna immunoprofilaktyka swoista to działania zmierzające do zabezpieczenia wszystkich zwierząt w stadzie. Rozsądnie prowadzona pozwala na uzyskanie stada o wysokim statusie zdrowotnym. W artykule omówiono szczepionki skierowane przeciwko patogenom wirusowym.
Jednym z najważniejszych wirusowych czynników zaburzeń w rozrodzie trzodyv chlewnej jest parwowirus świń 1 (PPV1) występujący powszechnie na całym świecie. W ciągu ostatnich dwóch dekad odkryto u świń wiele nowych gatunków parwowirusów. Dotychczas nie wiadomo, czy nowe parwowirusy mają wpływ na zdrowie świń. Wirusy te wykryto w różnych grupach wiekowych zwierząt oraz w wielu rodzajach próbek, m.in. w: surowicy, kale, poronionych płodach, płucach, węzłach chłonnych, wątrobie, śledzionie i nerkach.
Ferma posiada 1700 loch, a loszki remontowe pochodzą z zakupu. Loszki są poddawane aklimatyzacji na fermie, 60 dni przed inseminacją. Loszki są szczepione dwukrotnie szczepionką atenuowaną przeciw PRRS. Loszki są dodatnie w teście ELISA na PRRS i ujemne w teście PCR. Współczynnik remontu wynosi 50%.
U loszek i macior terapia hormonalna umożliwia kontrolę oraz sterowanie wzrostem pęcherzyków jajnikowych. Najczęściej do sterowania cyklem u świń wykorzystywane są: progestageny, GnRH, eCG i hCG. Hormony te mogą być wykorzystane w protokołach kontroli rui przy sztucznej inseminacji, ale również do kontroli rui i owulacji z inseminacją w określonym czasie, jednakże bez potrzeby wykrywania rui.
Klasyfikacja chorób związanych z PCV2 oraz ich nazewnictwo ulegają zmianom w miarę coraz lepszego zrozumienia biologii tego drobnoustroju. Obecnie największe znaczenie mają wielonarządowa choroba związana z PCV2 (PCV2-SD) oraz zakażenia bezobjawowe (PCV2-SI). W artykule przedstawiono możliwe przyczyny braku skuteczności szczepień ochronnych, takie jak: interferencja z przeciwciałami matczynymi, czynniki immunosupresyjne, zmienność genetyczna i antygenowa wirusa czy też błędy związane z zarządzaniem stadem.
Najważniejszym działaniem leków z grupy bisfosfonianów jest doprowadzenie do apoptozy osteoklastów, a w konsekwencji do zahamowania resorpcji kości. Leki te były stosowane w medycynie ludzkiej od lat 60. w leczeniu m.in. osteoporozy czy choroby Pageta. W medycynie weterynaryjnej zaczęto je stosować od około dwutysięcznego roku. Bisfosfoniany są stosowane u koni głównie w terapii syndromu trzeszczkowego, choć znajdują zastosowanie również w leczeniu innych chorób.
Stosunkowo częstą przypadłością nowo narodzonych źrebiąt jest zespół nieprzystosowania noworodka. Istotą schorzenia jest dysfunkcja ośrodkowego układu nerwowego (OUN) na skutek zaburzenia dystrybucji tlenu podczas ciąży lub w czasie okresu okołoporodowego.
W roku 1895 niemiecki fi zyk Wilhelm Röntgen przypadkowo odkrył nowy rodzaj fali elektromagnetycznej – promienie o dużo większej częstotliwości i energii, niż znane nam światło widzialne. Nie znając natury swojego odkrycia, nazwał je promieniami X. Świat zachwycił się przełomowym wynalazkiem
Komunikacja to klucz do efektywnego działania każdego przedsiębiorstwa, także weterynaryjnego zakładu leczniczego. W Polsce i Europie inwestycje lekarzy weterynarii, którzy opiekują się bydłem mlecznym, w szkolenia z zakresu marketingu oraz komunikacji z właścicielem zwierząt to wciąż rzadkość.